سبک کماندو در کشور ایران، از سال ۱۳۸۴ توسط استاد مهدی قشلاقی و با مجوز انجمن هنرهای رزمی آسیا، به رسمیت شناخته شده است. این سبک در سال ۱۳۹۵ توانست پس از طی مراحل قانونی در فدراسیون ورزشهای رزمی با عنوان سیستم کماندو و بعد در سال ۱۳۹۸ با عنوان گروه اسپرت کماندو در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون انجمنهای ورزشهای رزمی، ثبت ملی گردد و به دامنهی فعالیتهای خود بیافزاید.
تکنیکهای کاربردی ویژۀ این رشته را بنیانگذار سبک – استاد مهدی قشلاقی – طی سالها فعالیت در رشتههای مختلف رزمی، از اساتید خود آموخته است و از ترکیب آنها فنونی کاربردی برای امنیتِ آحاد مردم، طراحی و ارائه کرده است.
این سبک از بدو تاسیس و تائیدِ رسمی، سعی بر آن داشته که از هنر رزمی اسپرت کماندو، بنا به ماهیت و ضرورت؛ هم به صورت تخصصی در دستگاههای کشوری، لشکری و ارگانهای دولتی استفاده گردد و هم با حرکات و فنون رزمی عمومی و کاربردی، در بین مردم گسترش یابد.
در سبک اسپرت کماندو همواره سعی شده است تکنیک ها و ابزار آموزش، به نحوی طراحی شوند که تمام افراد جامعه در هر قشر و سنی با بهره گیری از آن، بتوانند علاوه بر ارتقای سلامتی خود، از حریم شخصی، اموال، ناموس، وطن و… محافظت نمایند.
در حال حاضر و با افتخار، نه تنها سبک اسپرت کماندو در سطح کشور علاقمندان و مشتاقان زیادی دارد؛ بلکه در چند کشور دیگر هم در حال گسترش است و اعطای نمایندگی به سایر کشورها در دست برنامهریزی و اقدام است.
تیم اسپرت کماندو
سوالات متداول
کماندو کیست؟
كماندوها در نگاه تكنیكی و تاكتیكی، افرادی هستند كه موفق به گذراندن دوره های سنگین و طاقت فرسای نظامی شده باشند. به عنوان مثال گذراندن دوره های آبیخاكی، عملیات ویژه، چتربازی اتوماتیك و سقوط آزاد ، رزم انفرادی پیشرفته و … . این دوره ها تنها تعداد کمی از آموزش هایی است یک کماندو باید بگذراند. دوره های تخصصی بسیار زیاد دیگری هم هست كه می توان گفت شمار آن ها نامحدود است.
هر کماندو بعد از گذراندن دوره های عمومی، وارد دوره های تخصصی دیگر مثل غواصی، تخریب، ناوبری و … می شود. برخی از كاراموزان به دورههای تخصصی و زیرمجموعه همان دوره اصلی اعزام می شوند و برخی تخصص دیگری انتخاب می کنند و به این ترتیب هر كماندو بعد از مدتی، تنها در یك حوزه اصلی تخصص دارد كه در آن كاملا خبره می شود. مانند تكاور غواص، تخصص در یكی از سلاح های موجود در یگان خدمتی و..
کماندو باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟
باور عام نسبت به کماندو، فردی قوی هیكل و خشن با چهره ای بی رحم است؛ در حالیکه این باور صحیح نیست. در علوم نظامی جدید، بارزترین و اصلی ترین خصوصیت یک كماندو، برخورداری از یک «ذهن خلاق» است.
برخلاف آنچه که بیشتر دیده شده است، کوماندو ابر قهرمانی مثل آرنولد با بدنی بسیار ورزیده که هیچ وقت اشتباه نمی کند و نمی میرد، نیست. در واقع با اینکه قد، وزن و داشتن اندامی ورزیده، امتیازِ خوبی است در تبدیل شما به کماندویی حرفه ای و عالی، اما همه چیز نیست.
در كشور ما تمام فعالیتهای كماندوها بر پایه دو اصل اساسی «ایمان» و «اراده» است؛ و بعد در جایگاه سوم هم «هوش» قرار می گیرد. دلیل اینکه ایمان و اراده مهم تر از هوش هستند و در وهله اول مطرح می شوند این است که بارها دیده ایم افراد، علی رغم قامت ریز نقش و نیروی بدنی کمتر اما با ایمان و اراده قوی تر، توانسته اند خیلی بهتر از بقیه هم رزمان خود، مراحل آموزشی سخت را بگذرانند.
و نکته آخر؛
یک کماندو باید مهارت قابل قبولی در زبان انگلیسی داشته باشد چون یادگیری و تسلط در چند زبان در عملیات برون مرزی، به شدت مهم است.
تفاوت کماندو و چریک چیست؟
معمولا كماندوها به صورت تیمی و چریك ها به صورت انفرادی فعالیت می كنند. اما نقطه مشترک در هر دو، سبك بار به ماموریت رفتن است. به این معنا که معمولا سلاح های سنگین و نیمه سنگین همراه خود ندارند.
تفاوت مهم دیگه كماندوها و چریك ها این است كه؛ كماندوها اعضای رسمی یك ارتش ثبت شده هستند و تحت پوشش مقررات كنوانسیون ژنو قرار دارند. اما چریكها بدلیل اینكه وابسته به هیچ ارگان دولتی نیستند، مبارز آزاد شمرده می شوند و از مفاد كنوانسیون ژنو خارج می شوند.
استثناء: گروههای چریكی حزب الله با اینكه طبق قوانین، چریك به حساب می آیند اما تیمی كار می كنند و در مواردی هم سلاحهای نیمه سنگین مثل توپ 106، به صورت انفرادی حمل کرده و شلیك می كنند!
توجه: اصول كار نظامی نوعی قاعده محسوب می شود و نه قانون! پس هر نظامی می تواند بنا به سلایق شخصی، نوع ماموریت، نوع هدف و نوع منطقۀ هدف؛ یك یا تعدادی از این قواعد را نقض کرده یا به كلی نادیده بگیرد. به خصوص این حالت، در مورد جنگ های نامتقارن بیشتر پیش می آید.
تیم های کماندویی چگونه اند؟
یك تیم استاندارد كماندویی از هفت نفر كه هر كدام در زمینه ای متخصص هستند، تشكیل می شود. فرمانده، پزشك، مخابرات، تك تیرانداز، تخریبچی، پشتیبان (تیربارچی) و تیرانداز عملیاتی.
البته این قاعده و عناوین، بنا به موقعیت می توانند تغییر کنند. به عنوان مثال شاید یک تیم نیازی به فرمانده نداشته باشد اما به یک متخصص جنگ نوین نیازمند باشد که در این صورت، فرد مورد نظر به تیم اضافه خواهد شد.
اعضای یک تیم کماندویی، درست مثل برادر هم هستند. صد در صد به هم اعتماد دارند و وقتی یكی از اعضا برای انجام وظیفه ای راهی می شود، هیچ وقت نفر دوم برای مطمئن شدن اعزام نمی شود. یا وقتی تكتیرزن اعلام می كند که منطقه امن است، سایر نفرات با آسایش خاطر وارد منطقه خطر می شوند چون به هم تیمی خود اعتماد دارند.
همچنین تیم وقتی برای انجام ماموریت اعزام می شود باید كاملا به خود متکی باشد؛ چون ارتباط رادیویی با عقبه و فرماندهی، در محدودترین شكل ممكن مقدور است.
غذای کماندوها:
کماندوها چون سبک سفر می کنند غذای زیادی نمی توانند با خود همراه کنند و از هر چیزی که در سفر قابل خوردن باشد تغذیه می کنند مثل؛ ریشه گیاه، برگ، میوه جنگلی و… . خوشبختانه در ایام کنونی با وجود قرص های پروتئینی کار بسیار راحتتر شده است و کماندوها می توانند با مصرف روزانه یک قرص پروتئینی نیاز خود را برطرف کنند. همچنین با داشتن ذهنی خلاق می توانند پاسخ مناسبی برای هر مساله در طی ماموریت پیدا کنند.